03 dicembre 2021

QUATAR E LA BANADIZION


 

- Bongiorno, sgnor paroco.-

- Ciao Lisaura. . . Ostia! L’am scusa! A vleva po dir, bongiorno sgnurina maestra, sala cum l’è . . .  dop ch’ al’ho batzada e a gh’o fat pasar la cresma e la cumanion, l’am par incora cla putina cl’a gneva a zugar in parochia.-

- Ben! Mo volal scherzar sgnor paroco! L’am ciama ben par nom e l’am daga dal ti che, dit da lu, l’am fa piaser e l’am fa sintir incora na zuvneta.-

- Va ben, cara la mie bela. Mo, sentat anca ti ac fat zagno ach ghè inquò? E i to putin, gh’ei tuti in scola inquò? E sta strada, sat mina si la giusta? Che tra na busa e un giazon a iò fat n’arbalton che umenti am scavezz na gamba. E zerca ad smetarla con stal sgnor paroco, che al Sgnor l’è un sol e le mej numinaral men pusibil, za c’al n’à tropi da star a drè.

- Oi! sgnior paroco, inquò lè propria un bel fred, e i putin je tuti in class e po . . . -

- E po, dag un taj con st’al sgnor paroco, a tl’ò bela fat che dir che a son don Dovilio, ch’al né brisa un gran bel nom, ma l’è quel ch’la ma dà la mie mama e ach son afezionà.-

- L’am scusa l’è cl’am vien difizil, ma gh’imprumet c’ag prov. Ma, l’am diga su, cum al fat a cascar? S’el fat dal mal? C’al n’am faga brisa star in pensier.-

- Dai, Dai! Stan’at preocupar, che s’at fus stada la a lunga at v’gneva al sangiozz dal ridar.-

- Ben, mo s’el dre dir sgnor paroco, l’am scusa, don Dovilio. C’al viena mo dentar che a ghè più cald, ac’sì al s’ponsa e al pol far la dutrinaa chi putin.-

- Grazie Lisaura! Sent’mo ac fat caldin ac’ghè chi a l’armocia. Av salut putin!-

- Bongiorno don Dovilio.-

- Ho ben! Sent’mo Lisaura, s’at fa piaser sta pur chi, che t’an sturbi brisa, anzi! Ma s’at gà dl’altar da far, va pur là c’al so che t’ag n’à sempar par indrè da far.-

- Al ringrazi don Dovilio, a go rancura ad curezar i compit d’il fest da Nadal, sl’am lasa andar a n’in prufit.-

- Va pur là bela, va a far quel che t’à da far.-

- Alora mi a vag, e cl’an staga aver timor ad ciamaram s’i fes dal baito.-

- Si! va pur là, che agh pens mi a sta mucia ad zucun, con mi agh cunvien ad star ardut. Che po’, cusa vot mai, caran ach cress l’an pol star ferma e tal sa anch cum as dis “ tgnir feram i putin, far corar i vecc e far star zita na dona a né bona gnanc la Madona”.-

- Ben,ben! Don Dovilio lu al gà sempar pront un salmunzin.-

- Dai bela che dop po, prima ca vaga via, a pass a vedrat, ac’sì at dagh un bel santin ad santa Scolastica.-

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

- Dì su Odler, ti ca tiè lì in sl’undal, smincia sl’è n’dada, la maestra-.

- L’è n’dada don Dovilio.-

- Benon! Crasmand stè in urecia! Sabat av voi in parochia a impratichirav a tirar i rigur e dmemga, poca ciancia, tuti al camp spurtiv par la partida. A ghè quiei ad don Sileno ch’iè sol bun ad ciucaras dla nusa ma stavolta a j’inciulden! A gh’n’in’trighen quatar e a j’instraden a ca con la banadizion.-

- Mo don Dovilio, mi admenga an pos brisa, a go da jutar mie opà a far legna.-

- Ostia! Oriano mina faram sti scherz da pret, ch’at ga un piè cal strina, s’tan mina far fog, la legna a v’la fag ardusar dal pianton d’la fabrica, c’à son incora in avanz.-

- Don Dovilio, mi a go i scarpin sbus, cum’oja da far?-

- Anca ti Arialdo? Porti ben dal calzular e dig c’a pas po mi a giustaras.-

- Ades s’an gh’avì più da lumantarav vdì ad stanzzar. che prima ad far dutrina a s’inzgnen su l’imparciadura.-

- Don Dovilio, mi a vria far l’ala drita, che da cla part li don Sileno algh pogia sempar cla bonalana ad Solindo dla mlada e mi, clu li a mal magn, a n’agh fac tucar gnanc n’a bocia.-

- Mo Brao Arialdo, t’a ma squacià il cart, a tl’inciavi in du cl’è e at’n’al moli più.-

- Don Dovilio, s’ago i scarpin giustà, posia zugar zentravanti come ch’igl’ialtar volt?-

- Ei quei da dir Arialdo? Ti fai giustar, ac’sì a c’as posa vedar al nostar anzulin dla bela nova intrigar la bocia in tl’a red e drè da ti agh gnirà anch al to anzul.-

- Mo don Dovilio, lu l’à sempar dit che l’anzul custode a ghl’aven, mo al na s’ved brisa, cum faral a zugar al balon?-

- Mo brisa l’anzul digl’urazion. A m’intend, sa zcuren ad balon, ad quel ad tuti i zentravanti, quel cal t’imbeca la bocia, al median! E nualtar a gaven al cul d’aver al Vainer, c’al gà na schina cla par un tulier e l’è al mej median ca ghè.-

- Don Dovilio, se Arialdo al zoga ondas, mi sa faghia? Staghia a vedar?-

- Mo gnianc e po gnianc Calisto, ti at zoghi a l’impar d’Arialdo.-

- Mo fiss-ciula don Dovilio, l’an se mai vista na squadra con du zentravanti.-

- L’è ben quest l’arbalton! L’imparciament c’al li fa andar tuti in bambana, anden a zugar con du zentravanti, acsì a quei ad don Sileno agh gnirà un scarabacin quand agh rivarà du zentravanti, da du cantun.-

- Alora putin, a sen d’acord acsì e ch’ialtar post i vanza i stess. Ualtar mitig la voia ad vinzar e mi gli urazion, e sté in urecia! Che chi pasa al turan, a pasa anch la cresma.-

Nessun commento: